«Қазақстанда жүргізілген бірқатар реформаларға қарамастан, кейінгі 30 жылда ғылым экономикалық даму мен азаматтардың әл-ауқатының өсуінің негізгі драйверіне айналмады. 1991 жылы ғылым саласында 52 мың зерттеуші тіркелсе, 2000 жылы 12 мың ғана адам қалды. 90-шы жылдары 30 мыңнан астам адам басқа салаға ауысып кетті. Қазір енді ғылыми кадрлар саны 22 мыңнан асып отыр», - деді С. Нұрбек.
Оның айтуынша, салаға қаражат бөлініп жатыр, ғылыми зерттеу гранттары игерілуде. Алайда инновациялық өнімнің нақты салалық өндірістегі, халықтың күнделікті өміріндегі үлесі өте аз. Сондықтан осы негізгі мәселені шешу керек.
«Университеттер мен индустрия арасындағы ынтамақтастыққа тоқталсақ, жоғары оқу орындары ғылыми зерттеу мен инновацияның қайнар көзіне айнала алмай отыр. Зерттеу форматына, моделіне көшкен университтердің үлесі аз», - деді министр.
Оның сөзіне қарағанда, ғылыми жаңғырту және цифрландыру аясында маңызды іс-шаралар атқарылмақ. Зертханаларды жабдықтауға қомақты қаражат қарастырылып отыр.
«Өңірлердегі 15 жоғары оқу орнын таңдадық. Оларды зерттеу университеті моделіне біртіндеп көшіреміз. Негізгі ғылыми зерттеу әлеуеті жоғары оқу орындарына тиесілі болуы керек. Бірқатар дамыған елде осы бағытқа басымдық берілген. Біз де осы реформаны бастадық. Енді негізгі жүкті жоғары оқу орындарына жүктейміз», - деді ведомство басшысы.