"Соғыс бір жағынан жаман болды, бір жағынан сабақ болды. Біздің көзімізді ашты. Соғыс деген не? Өлім деген не? Соны біз біліп, көкірегіміз кеңейе бастады", - деген тыл ардагері өмірінде көрген қиындықтарын да баяндады.
"Жүзден асып бара жатырмын. 1932 жылдары аш қалдық. Жейтін тамақ жоқ, киім жоқ. Жастар нан табу үшін басқа қалаға кетіп қалды. Мен әкеммен қалдым. Бір ай ашықтық. Мен Қарқаралыдағы балалар үйінде тәрбиелендім", - деді Теңдік Изақов.
Тыл ардагері бала күнгі өмірін де еске алды:
"7 жасымнан колхозда істедім. Соғыс біткен соң 6-сыныпқа түстім, 5-ақ бала оқыдық. 50 жылы оқу бітірдім, сосын Ленинградтағы дәрігерлер институтына түстім. Бітірген соң Қарқаралыда, Ақтоғайда дәрігер болып істедім. Қарағандыдағы облыстық ауруханада істедім", - дейді ол.
Нейрохирург өмір жолында Қазақстанның медицинасының аяққа тұруына елеулі үлес қосып, ондаған жыл бойы медицина университетінде дәріс оқыған. Айтуынша, тіпті кең таралған кей ауруларды елге әкеліп, науқастарды емдеуге атсалысқан.
"Инсульт деген ауру бар. Төрегелді Шарманов екеуміз инсульт ауруын Қазақстанға алып келдік. Қазақстанда ол болмаған. Мен 1972 жылы диссертация қорғаған соң, Қазақстанда зертхана аштым. Кейін ол үлкен бөлімше болды. Мен сосын Асфендияров университетінде 32 жыл дәріс оқыдым. (...). Талай моргта жатқан адамдарды тірілттім ғой. Қазір ертегі сияқты. Кім нанады оған?", - деді ол.