«2019 жылдан бастап бұл бағытта қаржы алты есе көп бөлінген, яғни сол кезде 29 млрд теңге бөлінсе, биыл 194 млрд теңге бөлінген! Бұл өте жақсы көрсеткіш, осындай қолдаудың көмегімен ауыл тіршілігін түбегейлі өзгертуге болар еді. Мемлекет зор қолдау көрсетсе де, іс жүзінде не көріп отырмыз? Қаражат игерілмейді, мерзімдер бұзылуда, жобалар сапасыз орындалып жатыр. Мұның бір үлкен себебі бар – көбінесе аудан басшыларының кәсіби біліктігінің төмендігі және жұмысқа ұйытқы бола алмауы, - дедідепутат.
Ол өңірлерді аралап жүргенде белсенділік танытпай, мәселені шешуге атүсті қарайтын аудан әкімдерін жолықтырғанын жасырмады.
«Мысал ретінде облыстардағы ауыл мектептерін алайық. Күрделі жөндеуге бюджет қаражаты аз болуы мүмкін, бірақ бұл мектеп ауласының жиналмай жатуына, оны қалай болса солай ұстауға сылтау емес. Қоршауларды бояп, ағаштарды ағарту, гүл отырғызу үшін көп ақша керек пе? Мұны тұрғындардың, оқушылардың, ата-аналар мен мұғалімдердің күшімен де жасауға болады. Еңбек терапия деген ұғымды ұмытпайық, - деді ол.
Депутат аудандық әкімдіктердің тарапынан жобалардың іске асырылуын бақылауды күшейтіп, аудан әкімдерінің жеке жауапкершілігін арттыруды, әр өңірдің мықты тұстары мен әлсіз тұстарын ескеріп, аудандарды дамыту стратегияларын әзірлеуді, аудан әкімдерінің есептерін жылына екі рет тыңдап, жұмыс тиімділігін бағалауды ұсынды.