RUS
SMARTNEWS.KZ басылымының хабарлауынша, Бота Бурханованың оқиғасы — абайсызда жасалған бір әрекеттің адам өмірін түбегейлі өзгертуі мүмкін екенін тағы бір еске салды.
Жақында Бота Бурханова журналист Жанар Байсемізге қонаққа келіп, елді елең еткізген оқиғасын өз аузымен баяндап берді. Оның айтуынша, бәрі базар маңынан кептірілген балық сатып алудан басталған.
— Балықты базардың алдынан көріп, қатты қызығып кеттім. Үйге әкеліп, балаларыма да бермей, өзім жеп қойдым. Дәмі жақсы болған соң ештеңеден күдіктенбедім, — дейді Бота.
Алайда келесі күні оның денсаулығы күрт нашарлаған.
— Ертеңінде дене қызуым көтеріліп, құса бастадым. Бастапқыда аса мән берген жоқпын. Бірақ жағдайым күннен-күнге қиындай берді. Бір кезде аяқ-қолдарым жұмыс істемей қалды. Ақыры реанимацияға түстім. Ол жақта есім кіресілі-шығасылы болып, сандырақтай бердім. Дәрігерлер «өмірі қиын, шыдамайды» деп, туыстарыма үміттің аз екенін ескерткен екен, — деп еске алады ол.
Ботаның айтуынша, аяқ-қолының көгеріп, қап-қара болып кеткені соншалық, дәрігерлер тамыр таппай, мойны арқылы плазма мен наркоз беруге мәжбүр болған. Бұл кезде ми қызметі де әлсірей бастаған.
— Сол кезде мені тек анамның дұғасы аман алып қалды, — дейді Бота.
Анасы ол кезде Египетте жүрген екен. Қызын ес-түссіз күйде жатқанын естіген соң, шұғыл елге оралыпты.
— Анам ауруханаға келгенде дәрігерлер оған да үміт жоқ деп айтыпты. Бірақ анам мұнымен келіспей, дәрігерлермен ұрысқан. Жанынан зәмзәм суын алып келіп, сонымен мені жуындырып, үздіксіз дұға ете беріпті. Анам сол кезде мені қолынан шығармай, өмір үшін күресті, — дейді келіншек.
Ботаға отандық дәрігерлер көмектесе алмаған соң, туыстары оны шұғыл түрде Түркияға жеткізеді. Онда шетелдік дәрігерлер бірден шұғыл шешім қабылдап, оның өмірін сақтап қалу үшін ота жасаған.
— Түркияда алақанымды аман алып қалу үшін ішімнен тері кесіп алып, сол жерге тігіп берді. Ал аяқтарыма 11 сағат бойы ота жасалды. Өкінішке қарай, шіри бастағандықтан, оларды кесуге тура келді, — деп бөлісті Бота.
Қазір Бота Бурханова оңалту кезеңінде. Ол өмірінің түбегейлі өзгеріп кеткеніне қарамастан, шүкіршілік етуді ұмытпайды. Ең бастысы – тірі қалды. Ендігі арман-мақсаты — өздігінен жүріп-тұруға қайта қол жеткізу және өміріне мән беріп, басқаларға да сабақ боларлық ой айту.